کود اسید هیومیک چیست؟

هیومیک اسید حاوی هیومیک اسید و اسید فولویک است. این کود به عنوان محرک رشد برای گیاهان زراعی و باغی اهمیت فراوانی دارد که باعث افزایش عملکرد می شود. همچنین به افزایش توسعه ریشه کمک می کند و میزان جوانه زنی بذر را افزایش می دهد.

مزایای استفاده از هیومیک اسید :

افزایش کیفیت و کمیت محصولات زراعی و باغیافزایش جوانه‌ ، شکوفه و بزرگ شدن میوه افزایش مقاومت گیاه به خشکی افزایش فعالیت میکروارگانیسم های مفید خاک قابلیت کلات کنندگی عناصرریزمغذی مانند آهن ودرنتیجه افزایش قابلیت جذب آنها توسط گیاه افزایش جذب کودهای شیمیائی در صورت استفاده همزمان با آنها افزایش مقاومت گیاه به شوری و کم‌آبی و تسهیل تعریق و تعرق گیاهی و تقویت سیستم ریشه انجام میگرد.

تاثیر هیومیک اسید روی درختان باغات

۱- مصرف اسید هیومیک از طریق آبیاری قطره ای در کنترل تعدادی از بیماری های ریشه اثر بسیار موثر دارد. اسید های هیومیک می توانند اثر مفید و مستقیم روی رشد گیاه از طرق مختلف داشته باشند.

۲- گسترش رشد ریشه با مصرف اسید هیومیک, منجر به افزایش راندمان سیستم ریشه می شود . اسید هیومیک با تشکیل و توسعه مطلوب و بهبود سیستم ریشه , درختان میوه را قادر می سازد از منابع موجود درخاک به شکل بهتر استفاده کنند. طبق گزارش محققان, اسید هیومیک نسبت ریشه به اندام هوایی و همچنین تولید ریشه های نازک جانبی درختان زیتون را افزایش داده است.

۳- این ماده موجب بالا بردن مقاومت درختان با جلوگیری از مسمومیت ناشی از کود دهی نامتعارف میشود. این مسمومیت عموما” در رابطه با کود اضافی و یا زمان نامناسب کوددهی عارض میشود. به همن جهت بعنوان یک اصلاح کننده خاک کاربردی موثر دارد.

۴- نشان داده شده است که اسید هیومیک سبب افزایش جذب ازت توسط گیاهان می شود , و موجب افزایش راندمان استفاده از ازت خاک می گردد .

دوام اثر آن زیاد است و اثر آن در خاک باقی میماند.

۵- با مصرف اسید هیومیک روی بذور ، قدرت جوانه زنی آنها افزایش می یابد.

۶- همچنین می تواند سبب افزایش جذب پتاسیم , کلسیم , منیزیوم و فسفر گردد. ازکلروز و یا زردی درختان میوه با مصرف اسید هیومیک جلوگیری می شود یا برطرف می گردد , احتمالا” نتیجه قدرت اسید هیومیک در قابل جذب نگه داشتن آهن می باشد. این پدیده می تواند بخصوص در خاک های قلیایی موثر باشد , که به طور طبیعی دچار کمبود آهن می باشند .

۷- با طبیعت سازگار است و خطری برای گیاه و و یا محیط زیست ندارد.با مصرف هیومیک اسید در خاک مقاومت به شوری و کم آبی و حتی مقاومت به سرمازدگی در درختان بمیزان قابل توجهی افزایش یافته است.

۸- اسید های هیومیک اثرات مطلوب روی تعادل غذایی بافت گیاه , جذب کود ها , رشد ریشه و اندام هوایی , عملکرد و کیفیت میوه درختان دارند.

۹- ثابت شده است که مصرف اسید هیومیک مانع فعالیت عامل بیماری زا در محیط ریشه درختان میوه در خاک میگردد. در ضمن مصرف اسید هیومیک موجب بهبود کیفیت و عملکرد میوه درختان می شود.

۱۰- عنصر کلیدی در تشکیل ترکیب هیومیک، رس خاک , اصلاح ساختمان خاک را آسان می کند و سبب افزایش ظرفیت تبادل کاتیونی خاک می گردد.

۱۱- وجود واکنش هایی از نوع اکسین توسط اسید های هیومیک موجب افزایش رشد می شود. اسید های هیومیک با افزایش قابلیت نفوذپذیری غشا های گیاهی موجب بهتر شدن جذب عناصر غذایی می شود.

۱۲- در مطالعه به عمل آمده در فلوریدا مصرف اسید های هیومیک رشد درخت مرکبات تازه کاشته شده را ۲۵۰ درصد افزایش داد. در همان آزمایش علائم بیماری زوال درختان پیر مرکبات را کاهش داد.

۱۳- اسید های هیومیک اثر کلاته سازی روی عناصر ریز مغذی خاک دارند و آنها را برای ریشه درختان به صورت قابل جذب نگه می دارند. اسید های هیو میک به مقدار زیاد اثر اکسین یا سیتوکنینن دارد که موجب تحریک رشد و تولید در درختان میوه می شود.

کود گوگردی

نقش گوگرد در گیاهان و انسان

از وظایف مهم گوگرد در گیاهان ، می توان به دخالت این عنصر در بسیاری از فعالیت های آنزیمی و نیز شرکت آن در ساختمان شیمیایی بسیاری از اسیدهای آمینه نظیر متیونین و سیستین و نیز ترکیبات فرار مولد رایحه گیاهانی نظیر سیر و پیاز و خردل اشاره نمود. ساخت روغن و بهبود کیفیت میوه از دیگر وظایف این عنصر در گیاهان به شمار می رود. همچنین گوگرد خاصیت قارچ کشی داشته و بیماری سفیدک را رفع نموده پیرامون طوقه درختان را ضد عفونی می کند. این عنصر با افزایش حلالیت فسفر ، مصرف کودهای فسفاتی را کاهش می دهد. گوگرد در تشکیل کلروفیل ویتامینهای تیامین و بیوتین ، فرودوکسین (که سبب احیای سولفات و نیترات می گردد) و در تشکیل گلوتاتیون و کوآنزیم آ دخالت داشته و باعث افزایش مقاومت گیاهان به امراض ، خشکی و سرما می شود و از تجمع نیترات در بافتهای گیاه جلوگیری می نماید. نقش گوگرد در افزایش عملکرد پیاز ، ذرت علوفه ای ، پنبه و دانه های روغنی در سطح وسیع گزارش شده است.

در بدن انسان نیز گوگرد برای پوست ، ناخن و موهای سالم و به منظور متعادل نگاه داشتن اکسیژن و کارکرد صحیح مغز ، ضروری است. این عنصر در متابولیسم اصلی بدن با ویتامینهای بیوتین و اسید پنتونیک همکاری کرده و بخشی از بافت سازنده اسیدهای آمینه به شمار می رود. گوگرد در ترشح صفرا به کبد کمک کرده و در تأمین هپارین که مانع از انعقاد خون می شود ، شرکت می نماید. پمادهای گوگردی به طور چشمگیری در بهبود انواع ناراحتیهای پوستی مؤثر است .

علائم کمبود گوگرد در گیاهان

در گیاهان کمبود گوگرد به صورت رنگ پریدگی و زردی در برگهای جوان و قسمتهای انتهایی گیاه ظاهر می گردد. کمبود گوگرد آثار مهمی در کاهش رشد گیاه داشته ، ساقه ها نازک و برگها پیچیده می گردد. در گیاهان کمبود گوگرد موجب تجمع ازت غیر پروتئینی می شود و مصرف این گیاهان برای حیوانات نشخوار کننده مضر و زیان آور است. همچنین کمبود گوگرد موجب تجمع نیترات در گیاهان شده که برای حیوانات مصرف کننده سمی می باشد .

مصرف گوگرذ میکرونیزه(پودری) در کشاورزی

این محصول با خلوص %99 (Sulphur) به صورت پودر جهت مبارزه با سفیدک سطحی و بیماریهای قارچی مورد استفاده قرار می گیرد.

گوگرد بنتونیت دار(گرانوله)

همچنین به صورت چالکود با کود آلی در سایه انداز درختان باغها مورد اسفاده قرار می گیرد .

میزان و نحوه مصرف گوگرد

مقدار گوگرد مورد نیاز به بافت خاک و میزان درصد گوگرد بستگی دارد. رس ها و مواد آلی موجود در خاک مانند یک بافر عمل می نمایند و +H تولید شده را جذب نموده و یون های معدنی را به محیط آزاد می نمایند. بطور کلی خاک های شنی به کمترین مقدار گوگرد و خاک هایی که حاوی مقادیر بیشتری مواد آلی و یا رس هستند، مقدار گوگرد مورد نیاز آن ها نیز بیشتر است. این مسئله از اهمیت خاصی بر خوردار است که زمین های کشاورزی یک سال قبل از شروع به کشت، با گوگرد بنتونیتی تیمار شوند تا PH خاک اصلاح گردد.

مصرف کود گرانوله پودری و یا مایع در محصولات کشاورزی نظیر مرکبات، پسته، انگور، سیب، گلابی، زیتون، گردو، بادام، گندم، جو، ذرت، پیاز، برنج، آفتابگردان، صیفی جات، سبزی جات، پنبه، یونجه، خیار و ...توصیه می شود.

کود گوگرد بنتونیت دار گرانوله بصورت پاششی با کود پاش و یا چالکود در سایه انداز درختان ترجیحا به همراه کود های حیوانی استفاده می شود.

میزان مصرف گوگرد بنتونیت دار

کود گوگرد بنتونیت دار گرانوله بصورت پاششی با کود پاش و یا چالکود در سایه انداز درختان ترجیحا به همراه کود های حیوانی استفاده می شود.

محل	مقدار(کیلو گرم)	زمان	نحوه مصرف
زراعت	500-300 در هکتار	قبل از کشت	با دستگاه زیر بذر و یا قبل از شخم در سطح مزرعه پخش و یا با دیسک زیر خاک شود.
باغات	3-2 کیلوگرم به ازاء هر درخت	قبل از بهار وشروع رشد گیاهان	چالکود سایه انداز درختان
گلخانه و گلدان	15 گرم هر گلدان	زمان آماده سازی خاک	چالکود
باغچه	3-2 کیلوگرم هر متر مربع	قبل از بهار وشروع رشد	پخش

اهمیت PH آب در سمپاشی

 

بیشتر کشاورزان در جستجوی روشهایی جهت کاهش دفعات سمپاشی با آفتکشها وحفظ سطح کنترل آفت در حد خوب می باشند.

کاربرد غلط ونادرست آفتکشها میتواند موجب افزایش دفعات سمپاشی، استفاده بیشتر از سموم،کاهش عملکرد واز دست دادن زمان مطلوب مبارزه با آفت گردد.

در مورد عدم تاثیر آفتکشها روی آفت دلایل زیادی وجود دارد از جمله انتخاب صحیح سم، مصرف میزان ناکافی سم، مشکلات مربوط به دستگاه سمپاش،سمپاشی در زمان نامناسب یا سمپاشی در شرایط نامساعد آب و هوایی وعاملی که اغلب نادیده گرفته میشود کیفیت آب مورد استفاده در سمپاشی می باشد.آب مهمترین مایعی است که به صورت حامل سموم وکودها در سمپاشی مورد استفاده قرار میگیرد. عواملی مانند سختی آب،PH آب، میزان یون بیکربنات،کدورت آب و مواد آلی ،آهن و سایر مواد موجود در آن بر جذب و انتقال سموم و کودها تاثیر میگذارند.

متاسفانه آبی که از اغلب چاه های کشاورزی بیرون می آید برخلاف تصور عموم که فکر میکنند اسیدی است ،به شدت قلیایی بوده وPH آن به شدت بالاست.بررسی‌ها نشان داده اند که PH بالای آبی که به منظور سمپاشی استفاده میشود متاسفانه موجب شکسته شدن فرمولاسیون سموم مورد استفاده و کاهش تاثیر آنها بر روی آفت میشود.در PH های بالاتر از 7 (آبهای قلیایی) تاثیر بسیاری از سموم ارگانوفسفات وکربامیدی روی آفت کاهش پیدا میکند.

کاهش یافتن اثر سموم در نتیجه PH بالای آب را اصطلاحا هیدرولیز شدن یا شکسته شدن می نامند.

در PH های بالاتر از 8 سم به سرعت توسط آب هیدرولیز میشود نکته جالب اینجاست که به ازای هر درجه افزایش PH آب ،میزان شکسته شدن سم ده برابر افزایش پیدا میکند.

برخی آفتکشها به محض اضافه شدن به آب دارای PHبالا به سرعت تجزیه می شوند،در این شرایط حتی قبل از شروع سمپاشی ، سم کشنده به یک ماده بی اثر غیر کشنده تبدیل می شود.

اصلاح خاک شور و قلیایی با اسید سولفوریک

 اسید سولفوریک چیست؟

اسید سولفوریک یکی از ارزانترین و در دسترس ترین مواد اصلاحی است که برای اصلاح خاکهای شور و قلیا توصیه می‌شود. مکانیسم اثر اسید سولفوریک از طریق واکنش با نمک‌های کربناته(آهک) موجود در خاک می‌باشد.

اثراتی که اسید سولفوریک بر خاک دارد:

مشکل اصلی خاک های شور و قلیا مریوط به سدیم چسبیده به سطح ذرات کلوییدی خاک است. واکنش اسید سولفوریک با آهک موجود در خاک تشکیل سولفات کلسیم آبدار یا همان گچ کشاورزی می‌باشد. کلسیم حاصل از انحلال گچ جایگزین سدیم چسبیده به سطح ذرات خاک می شود. سدیم آزاد شده که وارد محلول خاک شده است با آنیون سولفات آزاد شده از سولفات کلسیم نمک محلول سولفات سدیم را می‌سازد. همراه با آب آبیاری سدیم آزاد شده شسته شده و به تدریج از دسترس ریشه گیاه خارج می‌گردد. میزان اسید مورد نیاز برای اصلاح یک هکتار خاک بسته به هدفی که داریم و نوع و میزان مشکل متغیر است. به عنوان مثال خاک مبتلا به شوری از نوع سدیم با خاکی که شوری و قلیاییت آن از نوع منیزیمی است متقاوت می‌باشد. متاسفانه علی رغم بزرگی معضل قلیاییت منیزیمی در آنالیزها و ارزیابی ها فقط به سدیم و خطرات آن توجه می‌گردد. شاخص خطر منیزیم چند برابر سدیم است. کاتیون منیزیم دارای دو بار مثبت بوده و شعاع کریستاله آن نسبت به سدیم کوچکتر می‌باشد. دانسیته بالای بار مثبت در مورد کاتیون منیزیم موجب افزایش شعاع هیدراته آن در محلول خاک و به تبع آن انهدام بیشتر خاکدانه ها و ساختمان خاک می‌گردد.

اسید سولفوریک اضافه شده به خاک بلافاصله با آهک­ های موجود در خاک واکنش داده و خنثی می­شود. واکنش اسید سولفوریک با کربنات­ های موجود در خاک عمدتا منجر به تولید سولفات کلسیم آبدار (گچ کشاورزی) و به مقدار خیلی کمتری سولفات منیزیم و سولفات مضاعف کلسیم و منیزیم می­شود. به­دلیل سریع بودن واکنش فوق­ الذکر (خنثی شدن اسید سولفوریک با آهک) اسید در خاک ماندگار نمی­باشد که قادر به خسارت به ریشه گیاه بشود و همچنین اقتصادی­ترین راه برای اصلاح خصوصیات نامطلوب یک خاک رسی استفاده از اسید سولفوریک است. به­طور مثال اسید سولفوریک ۹۸ درصد در مزارع و باغات کشاورزی به منظور کاهش میزان قلیایی بودن آب و خاک به ویژه در باغات پسته استان کرمان مصرف می­شود. که با استفاده از اسید سولفوریک به­عنوان یک ماده اصلاحی پس از دو تا سه تکرار، نفوذ پذیری خاک افزایش یافته و مشکل تهویه خاک هم همزمان مرتفع می­باشد. با بهبود وضعیت تهویه یک خاک رسی، شرایط رشد و توسعه بخش مهمی از عوامل ایجادکننده بیماری­های خاکزاد از بین می­ رود.

پس بطور خلاصه می توان اثرات اسیدسولفوریک در کشاورزی را اینگونه عنوان کرد:

    کاهش میزان قلیائیت(PH) خاک وآب
    اصلاح شوری خاک (EC)
    بهبود وضعیت تهویه در خاکهای رسی
    قابلیت تشکیل سولفات‌های آلی در خاک و آب

H2SO4 + CaCO3 = CaSO4.۲H2O+CO2(g) 

اسید اضافه شده به آب آبیاری با کربنات کلسیم موجود در خاک واکنش داده و منجر به تشکیل سولفات کلسیم آبدار یا همان گچ کشاورزی می‌شود. تفاوت گچ خام که به صورت انبوه به سطح خاک اضافه می‌شود با گچ حاصل از واکنش اسید سولفوریک با آهک موجود در خاک در سرعت تاثیر آن‌ها در اصلاح خصوصیات نامطلوب خاک‌های شور و قلیا می‌باشد. استفاده از گچ خام کشاورزی بعد از دو تا سه سال حداکثر اثر اصلاحی گچ مشاهده می‌شود. ولی در مورد اسید سولفوریک این مدت زمان به حداقل چند روز بعد از اعمال اسید کاهش می‌یابد.

نحوه استفاده از اسید سولفوریک در آبیاری

با توجه به خطر سوختگی شدید در اثر تماس با بدن رعایت نکات ایمنی کاملا لازم و ضروری می‌باشد. به عنوان مثال استفاده از دستکش و لباس مخصوص ضد اسید، چکمه پلاستیکی و عینک مخصوصی که تمام صورت را می‌پوشاند توصیه می‌گردد. بهترین روش استفاده از اسید سولفوریک برای تزریق در آب آبیاری استفاده مستقیم از گالن محتوی اسید می‌باشد. بدین منظور درب یکی از گالن ها را سوراخ کرده و شیلنگ نازکی به اندازه تقریبی شیلنگ ست سرم از سوراخ تعبیه شده عبور داده به نحوی که به کف گالن برسد. با کج کردن ظرف محتوی اسید به میزان کم چگالی بالای اسید منجر به جریان اسید در شیلنگ می‌شود. انتهای شیلنگ را کف کانال یا هر محلی که در نظر گرفته شده است قرار می‌دهیم. بهتر روی شیلنگ را با قرار دادن جسم سنگینی مثل سنگ در کف کانال آب تثبیت نماییم. در ارتباط با میزان اسید مصرفی آن مقداری اسید وارد آب آبیاری شود که pH آب به ۵ تا ۵/۵ برسد. برای تعیین pH میتوان از کاغذ تورنسل یا pH متر استفاده کرد. لازم به ذکر است که محل اندازه گیری pH آب آبیاری با محل تزریق اسید حداقل هشت تا ده متر فاصله داشته باشد. این نکته به خاطر اختلاف چگالی اسید و آب است. برای مخلوط شدن کامل اسید و آب به مدت کمی زمان و یا فاصله نیاز می‌باشد.

زمان مصرف اسید سولفوریک به عنوان ماده اصلاح کننده:

از نظر زمان مصرف اسید سولفوریک هیچ محدودیت زمانی وجود ندارد. درتمام طول سال میتوان از اسید سولفوریک برای اصلاح خاک استفاده کرد. البته چنانچه در طول زمستان که هوا خنک بوده و تبخیر هم کم است، اسید مورد استفاده قرار گیرد بهتر است. دلیل این موضوع امکان انجام آبیاری سنگین تر در طول زمستان می‌باشد. از نظر خطر استفاده از اسید برای ریشه درخت در طول فصل رشد هیچ مشکلی در این رابطه وجود ندارد. معمولا میزان اسید سولفوریک توصیه شده به حدی است که واکنش pH آب آبیاری در نقطه انتهایی کرت بین ۵ تا ۵/۵ باشد. این محدودهpH هیچ خطری برای ریشه گیاه ایجاد نمی‌کند. بطور طبیعی pH محلول خاک در ریزوسفر کمتر و بعبارتی اسیدی تر از مقدارpH توصیه شده می‌باشد( منظور از ریزوسفر محدوده خاکی اطراف ریشه گیاه است که به هر طریقی متاثر از فعالیت ریشه بوده و جمعیت میکروارگانیسم ها در این محدوده بیشتراز نقاط با فاصله زیادتراز ریشه می‌باشد). دلیل اسیدی بودن واکنش یا pH خاک اطراف ریشه گیاه تولید گاز دی اکسید کربن در اثر تنفس ریشه می‌باشد. گاز دی‌اکسید کربن تولیدی با آب اطراف محیط ریشه واکنش داده و تولید اسید ضعیف اسیدکربنیک می‌کند. علاوه بر اثر اسیدکربنیک تولید شده درکاهش واکنش ریزوسفر، تعداد زیادی اسیدهای آلی به صورت ترشح از ریشه وارد محلول خاک اطراف ریشه می‌شوند. بنابراین خطر استفاده از اسید سولفوریک برای ریشه های گیاه در طول فصل رشد توجیه فنی ندارد.

 نقش اسیدسولفوریک غلیظ در افزایش نفوذپذیری خاک‌های رسی و سنگین

یکی از عمده ترین مشکلات و محدودیت‌های خاک‌های رسی کند بودن نفوذپذیری این خاک‌ها نسبت به آب و حرکت هوا (تهویه (aeration : می‌باشد. در خیلی از خاک‌های رسی بعد از چندین روز از گذشت آبیاری باز هم خاک خیس بوده و اشباع از آب است. تجمع بلندمدت آب منجر به مختل شدن تهویه خاک شده و ریشه گیاه به واسطه نبود اکسیژن کافی دچار صدمه می‌گردد. میزان صدمه به ریشه در مورد گیاهانی مثل درخت پسته که ریشه آن نسبت به شرایط تهویه فوق العاده حساس است، شدیدتر می‌باشد. یکی از عمده‌ترین دلایلی که بهترین بافت خاک را برای احداث باغ پسته، بافت‌های متوسط متمایل به شنی ( لوم شنی تا شن لومی) عنوان کرده‌اند همین حساسیت ریشه درخت پسته نسبت به کمبود اکسیژن می‌باشد. برای بالا‌بردن نفوذپذیری خاک‌های رسی نسبت به آب و بهبود شرایط تهویه در این خاک‌ها راه‌های مختلفی بیان شده است. متداول‌ترین راه، استفاده از شن برای اصلاح بافت خاک است که طی سال‌های اخیر شدیدا رواج پیدا کرده است. از نظر فنی و اقتصادی هیچ توجیهی برای اصلاح بافت خاک‌های رسی با استفاده از دادن شن به این خاک‌ها وجود ندارد. همانطور که دیده می‌شود طی یک تا دو سال پس از اضافه کردن شن به خاک‌های رسی اثری از شن حتی در سطح خاک دیده نمی‌شود. شن اضافه شده در بین ذرات رس خاک گم می‌شود. از نظر تعریف بافت خاک به درصد نهایی ذرات معدنی تشکیل دهنده خاک شامل شن (sand)، سیلت یا لای (silt ) و رس (clay )اطلاق می‌گردد. تفاوت بین سه کلاس ذرات خاک یعنی شن، سیلت و رس فقط اندازه فیزیکی این ذرات است. در کل، خاک به ذرات کوچکتراز دو میلیمتر گفته می‌شود. ذرات بزرگتر از دو میلیمتر موجود در خاک جزء خاک به حساب نمی‌آیند. درصد نسبی هر کدام از این سه گروه ذرات خاک است که بافت خاک را تعیین می‌کند. برای اصلاح و تغییر بافت خاک بایستی با اضافه کردن خاکی که محتوی آن ذره می‌باشد به خاک باغ اصلی اقدام شود. به عنوان مثال برای اصلاح بافت یک خاک رسی و سنگین بایستی خاک شنی به خاک مورد نظر اضافه شود. برعکس برای اصلاح خاک‌های شنی می‌توان از خاک‌های دارای درصد زیادی رس استفاده کرد. نکته حائز اهمیت در اینجا مقدار خاکی است که باید برای تغییر یک تا دو درصد شن یا رس به خاک اصلی اضافه شود. مقدار شن مورد نیاز برای اصلاح بافت یک خاک رسی تا عمق نیم متر چند هزار کامیون شن می‌باشد که اصلا توجیه‌پذیر نیست .این در صورتی است که تغییر یک تا دو درصدی یک جزء بافت خاک هیچ تاثیر معنی داری بر تغییر ماهیت خاک اولیه ندارد.

با توجه به موارد فوق الذکر و پاره ای موارد دیگر اقتصادی‌ترین راه برای اصلاح خصوصیات نامطلوب یک خاک رسی استفاده از اسید سولفوریک است. با استفاده از اسید سولفوریک به عنوان یک ماده اصلاحی پس از دو تا سه تکرار نفوذپذیری خاک افزایش یافته و مشکل تهویه خاک هم همزمان مرتفع می‌شود. با بهبود وضعیت تهویه یک خاک رسی، شرایط رشد و توسعه بخش مهمی از عوامل ایجاد کننده بیماری‌های خاکزاد ازبین می‌رود.

EC(ایی سی) خاک چیست؟

 

 

هدایت الکتریکی خاک نماینده میزان املاح هادی موجود در محلول خاک می‌باشد که یکی از اصلی‌ترین آنها  نمک(کلرید سدیم) می‌باشد. به زبان ساده شوری خاک.

معمولا تناسب ویژه ای با پی هاش خاک دارد هرچه خاک پی هاش بالاتر باشد (ایی سی) آن نیز زیادتر میشود و خاک به شوری میرود به میزان افزایش ویا کاهش پی هاش و ایی سی خاک آب کشاورزی نیز موثر است پس در نتیجه آب کشاورزی نیز باید آزمایش شود.

 

 

‍شوری خاک از چند طریق باعث محدودیت مواد و عدم جذب مواد توسط درخت میشود:

1- آب قابل استفاده گیاه را کاهش می‌دهد؛ به عبارت دیگر در خاک‌های شور، گیاهان زودتر دچار پژمردگی می‌شوند که این پدیده را اصطلاحاً خشکی فیزیولوژیکی می‌گویند. زیرا بدلیل شور بودن خاک، گیاهان نمی‌توانند آب درون خاک را جذب کنند.

2- مسمومیت؛ بعضی از یونها به مقدار زیاد در خاکهای شور وجود دارند و بر اثر جذب زیادشان توسط گیاه، برای آن ایجاد مسمومیت می‌کنند که از مهمترین آن‌ها می توان کلر،سدیم و بُر را نام برد.

3- عدم تعادل تغذیه‌ای؛ در خاکهای شور بدلیل وجود زیاد بعضی از یونها تغذیه گیاه، دچار مشکل می‌شود. بعنوان مثال در یک خاک شور، بدلیل غلظت زیاد کلر در محلول خاک و جذب آن بوسیله‌ی گیاه، جذب نیترات و سولفات توسط گیاه کم می‌شود. در صورتیکه نیترات و سولفات از یون‌های بسیار ضروری در تغذیه گیاه هستند. یا بعنوان مثال، جذب زیاد سدیم توسط گیاه، باعث کاهش جذب پتاسیم می‌شود.