سم علف کش اولتیما

اولتیما علف کشی است از گروه سولفونیل اوره که شامل دو علف کش نیکوسولفورون و ریم سولفورون است اولتیما از طریق ریشه و برگ جذب شده، به صورت سیستمیک در گیاه حرکت کرده و با جلوگیری از فعالیت استولاکتیک سنتتاز در مریستم ها رشد سلول های جوان را متوقف می سازد اولتیما به صورت انحصاری توسط شرکت گل سم گرگان تولید و جهت از بین بردن علف‌های هرز پهن برگ و نازک برگ ذرت درایران به ثبت رسیده است.

 

مقاله

عنوان:بررسی کارایی علف کش های جدید اولتیما (نیکوسولفورون+ریمسولفورون) در مقایسه با علف کش های رایج در مزارع ذرت دانه ای ایران

نویسنده: ثابتی پیمان,زند اسکندر,ویسی مژگان,ریوند محسن
 

مصرف متوالی علف کش های ثبت شده در کشور منجر به تغییر فلور علفهای هرز، عدم کنترل بعضی علفهای هرز با این علف کشها و بروز پدیده مقاومت در بین علف های هرز در کشور گردیده است. لذا معرفی و ثبت علف کشهای جدید با طیف علفکشی گسترده تر و نحوه تاثیر متفاوت یا خطر کمتر امری ضروری است. از این رو به منظور بررسی کارایی علف کش جدید اولتیما (نیکوسولفورون+ریم سولفورون) در مقایسه با علف کش های ثبت شده برای مزارع ذرت کشور شامل کروز (نیکوسولفورون)، اکوییپ (فورام سولفورون)، آترازین+ آلاکلر، ارادیکان (ای پی تی سی) و توفوردی آزمایشی در سال زراعی 1386 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در استان کرمانشاه به اجرا در آمد. در این آزمایش هر کرت آزمایشی به دو قسمت سمپاشی شده و سمپاشی نشده تقسیم شد و خصوصیاتی مانند درصد کاهش تعداد و وزن خشک علف های هرز به تفکیک گونه در قسمت سمپاشی شده نسبت به قسمت سمپاشی نشده، نمره دهی چشمی بر اساس روش EWRC، درصد افزایش عملکرد در قسمت سمپاشی شده نسبت به قسمت سمپاشی نشده و عملکرد دانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که از بین علف کش های جدید، دز 175 گرم در هکتار از اولتیما (نیکوسولفورون+ ریم سولفورون) به عنوان یک علف کش دو منظوره با کارایی بهتر بر روی باریک برگ ها برای ثبت به عنوان علف کش جدید در مزارع ذرت قابل توصیه است.
 
کلید واژه: ذرت، علف های هرز، علف کش، اولتیما، نیکوسولفورون، ریم سولفورون

 

دانلود کامل مقالهPDF

 

دیگر مقاله مرتبط :

دستور العمل اجرایی مدیریت علف های هرز مزارع ذرت در ایران

سم علف کش اگزادیازون

نام انگلیسی : Oxadiazon

فرمول شیمیایی : C15H18Cl2N2O3

علف‌کش تماسی، انتخابی، از گروه کلرواستانیلید

اگزادیازون علف کش تماسی و انتخابی از گروه اگزادیازول ها است که جهت کنترل سوروف و دیگر علف های هرز برنج نشایی پیش از کاشت و یا پس از نشاکاری مصرف می شود. اگزادیازون از طریق ریشه و برگ های گیاه جوان جذب و با جلوگیری از فتوسنتز سبب نابودی آن می شود.
اگزادیازون یکی از موثرترین و با دوام‌ترین علف‌کش‌های برنج است که کمتر از بقیه علف‌کش‌های برنج با آب شسته می شود. لذا مصرف آن در مزارعی که آب آن قابل بستن نیست کارایی بهتری نسبت به سایر علف‌کش‌ها دارد.
فرمولاسیون:

۱٫ رونستار Ronstar %25 EC
۲٫ رونستار Ronstar w/v%12 SL
۳٫ رونستار Ronstar %2 G
 

ویژگی‌های خاص:

نحوه اثر: بازدارنده عمل فتوسنتز، بازدارنده آنزیم پروتوپورفیرینوژن اکسیداز

نحوه جذب و انتقال درگیاه: اگزادیازون توسط ریشه و برگ‌های گیاه قابل جذب بوده و با حرکت در آوندها به بخش‌های دیگر گیاه انتقال می‌یابد. در هر حال انتقال در گیاه بسیار محدود است.

علائم تأثیر در گیاه: کلروز، نکروزه و در نهایت خشک شدن اندام‌های گیاه و در نهایت مرگ گیاه
ماندگاری درخاک(نیمه عمر علف‌کش): ۳ تا ۶ ماه

موارد مصرف در ایران:
علف‌های هرز در مزارع برنج  ۵/۳ تا ۴ لیتر در هکتار

موارد مصرف در سایر کشورها:
علف‌های هرز پهن‌برگ و باریک برگ در مزارع برنج، آفتابگردان، پیاز، سویا، پنبه، تورف، تاکستانها، درختچه‌های زینتی، درختان میوه و مناطق رزکاری

راهنمای مصرف:

•برای کنترل علف‌های هرز در مزارع برنج به میزان ۵/۳ تا۴ لیتر در هکتار، پس از عمل نشاء و قبل از دوبرگی سوروف
•اگزادیازون بر روی گیاهچه‌های در حال خروج از خاک اثر می‌کند.
•جهت اختلاط آن با خاک بهتر است از آب باران یا آب آبیاری استفاده شود. مخلوط کردن مکانیکی موجب کاهش تأثیر آن می‌شود.
•در صورت مسمومیت باید از مواد تهوع آور استفاده شود.

احتیاط‌های لازم:
بقایای اگزادیازون می‌تواند از یک فصل تا فصل بعدی در خاک باقی بماند. از این جهت باید در انتخاب گیاه زراعی بعدی دقت کرد.

ملاحظات زیست محیطی:
میزان سمیت( LD50،LC50،EC50):5000 > میلی‌گرم بر کیلوگرم برای پستانداران، ۱۰۰۰ تا ۶۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم برای پرندگان و ۲/۱ تا ۴/۱۵ میلی‌گرم بر لیتر برای ماهی‌ها.

 

روش صحیح کاشت نهال

1. آماده‌سازی زمین

2. انتخاب محل و تشخیص نوع خاک و نوع درخت مناسب

3. آماده سازی چاله

4. آماده سازی نهال

5. عمل پرالیناژ یا همان ضدعفونی ریشه نهال

6. انجام کاشت نهال

7. در صورت لزوم درخت را دیرک کوبی کنید

8. مالچ پاشی کنید

 

1-آماده‌سازی زمین

محلی که می خواهیم درخت میوه را در آن بکاریم باید دارای خاک حاصلخیز و غنی باشد. اگر ساختمان را تازه احداث کرده‌اید احتمالا بقایای مصالح ساختمانی مانند گچ و سیمان و … در خاک باغچه باشد. این مواد باید از باغچه خارج و مخلوط خاک زراعی مرغوب همراه با کود حیوانی پوسیده و ماسه حداقل به ارتفاع نیم متر و اگر مقدور بود بیشتر از آن در باغچه خانه ریخته شود. اگر می توانید پیشنهاد باغبانها این است که بیشتر از یک و نیم متر از عمق خاک باغچه را بردارید (زیرا درختان میوه تا چند متری عمق زمین هم ریشه می دوانند) و با خاکی که مخلوطی از خاک زراعی و کود حیوانی و ماسه باشد جایگزین شود. (البته هر چقدر خاک شما حاوی باقیمانده موجودات زنده اعم از گیاهان یا جانوران – مانند پوست مو پودر خون پودر استخوان و… باشد در آینده رشد گیاهان شما به دلیل وجود مواد آلی بیشتر – بهتر خواهد بود).

 

2-انتخاب محل و تشخیص نوع خاک و نوع درخت مناسب

محلی که می خواهیم درخت میوه را در آن بکاریم باید دارای خاک حاصلخیز و غنی باشد

بهترین خاک زراعی آن خاکی است که رنگ آن تیره باشد و از قرمز به قهوه‌ای و سیاهی بگراید. این خاک باید از سطح زمین جمع آوری شود و به عمق بیش از سی سانتی متری نرود (خاک سطح الارض) خاک زراعی را مصالح فروشیها و حمل خاک ها برای شما می‌آورند. ولی حتما از بهترین محل خاک را تهیه کنید.بهتر از قبل از هر اقدامی خاک را نمونه برداری کرده همراه با آب کشاورزی به آزمایش بدهید سپس نتیجه آزمایش را با مهندسین مجرب و گیاه پزشکان مشورت داشته باشید اگر خاک زمینتان نیاز به اصلاح فیزیکی و بافتی باشد حتما انجام دهید تا بعدها به مشکل برنخورید و نوع میوه درخت و نژاد آن را انتخاب کنید.

 

3-آماده سازی چاله:

بعضی درختان میوه مانند گلابی یا گردو ریشه اصلی Tap root خیلی محکم و درازی دارند و برای این درختان لازم است که چاله عمیق تری کنده شود. عرض نیم متر برای مثال و عمق ۷۵ سانتی متر برای خاکی که مناسب است کنده می شود ولی اگر محل شما کاملا نامناسب و سنگلاخی است می توانید تا دو متر عمق و یک متر عرض بکنید و با خاک خوب پر کرده و درختکاری کنید. در کل عمق و قطر گودال باید از عمق و طول ریشه‌ها بیشتر باشد.

محل چاله باید عاری از ریشه های گیاهان دیگر باشد.

 

برای باغکاری معمولا توصیه می شود این چاله را از پاییز بکنید و آماده بگذارید تا بهار که میخواهید کشت کنید رطوبت درون چاله افزایش یافته و موجودات ذره بینی در محل چاله آماده خدمتگذاری به نهال جدید باشند.

در حال حاضر تراکتورهای مجهز به چاله‌کن نیز وجود دارند و می توانند سرعت چاله‌کنی را چندین برابر کرده و هزینه کارگر را پایین تر بیاورند (این خدمت در گلستان علی نیز ارائه می شود)

 

4-آماده سازی نهال

تا قبل از کاشت باید ریشه‌ها را پاشنه پوشی کرد. یعنی ریشه‌ها نباید در معرض نور و هوا باشد و بهتر است اطراف ریشه‌ها را با خاک یا ماسه یا کیسه پلاستیکی سیاه پوشاند.و همچنین ریشه ها نباید در خاک گلدان باشند

معمولا شب قبل از کاشت، نهالها را در آب می گذارند تا ریشه‌ها به اندازه کافی آبگیری بکنند و رقابت اسمزی بین خاک و ریشه اگر بوجود آمد ریشه ها آب از دست نداده و خشک نشوند.و میتوانید همراه آب از مواد ضدعفونی کننده و قارچکش استفاده کنید و یک ساعت در محلول ضدعفونی قرار دهید.

 

ریشه های نهالی که می خرید باید کاملا قوی و سالم باشد. در هنگام در آوردن گیاه ریشه‌ها صدمه می بیند. این قسمتهای صدمه دیده را با قیچی تیز باید هرس کنید. تا سطح تماس محل زخم با خاک کمتر شده و احتمال بروز بیماریهای قارچی کاهش یابد. این عمل همچنین موجب تحریک ریشه به تولید ریشه های فرعی می شود.

از طرف دیگر چون حجم ریشه‌ها در اثر انتقال کم شده است. بهتر است حجم ساقه‌ها را نیز هرس کرد تا ریشه و ساقه متناسب باشند.
همچنین نهال میوه را معمولا کوتاه نگه میدارند تا عمل میوه چینی راحت باشد. برای این کار مثلا در مورد سیب ساقه اصلی را پس از کاشت تا ۸۰ سانتیمتر بالای محل پیوند نگه داشته و بالاتر از آن را حذف می کنند. این کار باعث می شود ساقه های جانبی به شکل یک جام رشد کرده و نور کافی به درون شاخه‌ها برسد. (این موضوع مبحث بزرگی به نام «هرس» است و در کتاب های مختلفی به زبان فارسی به طور تخصصی توضیح داده شده است.)

 

5-عمل پرالیناژ یا همان ضدعفونی ریشه نهال

در مقیاس بزرگ برای اینکه درصد موفقیت کاشت درختان بیشتر شود، پرالیناژ تمهیدی است که کمک زیادی به باغبان می کند. این عمل عبارت است از آغشته کردن ریشه نهال به موادی چسبنده و ضدعفونی کننده.

عمل پرالیناژ عبارت است از آغشته کردن ریشه نهال به موادی چسبنده و ضدعفونی کننده

 

روش برالیناژ:در یک بشکه ۱۰۰ لیتری آب مقدار ۱۰ کیلوگرم رس الک شده + ۵ کیلوگرم پهن الک شده + ۳۰۰ گرم سم قارچ کش مانند بنومیل مخلوط می کنند. و ریشه نهال را درون آن فرو برده و سپس می کارند.

رس و پهن به ریشه‌ها می چسبد و به دلیل خاصیتهای مختلفی که خداوند به آنها داده موجب ترمیم زخم‌های ریشه و حفظ رطوبت اطراف ریشه و تامین مواد غذایی اولیه مورد نیاز ریشه می شوند. سم قارچ کش نیز که فعالیت قارچها را در اطراف ریشه کم می کند.

این عمل در هر مقیاسی قابل انجام است و شما میتوانید به جای ۱۰۰ لیتر آب از ۱۰ لیتر آب+۱ کیلوگرم رس+نیم کیلوگرم پهن + ۳۰گرم سم قارچ کش استفاده کنید برای کاشت چند نهال از این مخلوط استفاده کنید.

 

6-انجام کاشت نهال

بعد از کندن چاله، مهم طرز و محل قرار گیری نهال است. محل پیوند باید حدود ۱۵ سانتیمتر (یکم بالا پایین اشکال ندارد) بالاتر از سطح خاک قرار گیرد.

ریشه ها باید به صورت مرتب در خاک قرار گیرند و پیچیده و در هم نباشند. برای اینکار معمولا مقداری خاک به صورت کله قندی در ته چاله می ریزند و ریشه‌های نهال را روی آن مرتب رو به پایین می گذارند.

ریشه ها باید به صورت مرتب در خاک قرار گیرند و پیچیده و در هم نباشند

 

روی ریشه ها را با خاک خوب سطح الارض می پوشانند و می توانید اطراف نهال را به صورت کاسه مانندی شکل بدهید تا آب در آن خوب جای بگیرد و به مرور ته نشین شود.

 

نهال را به صورت عمود بر سطح قرار داده و تراز بودن آن را از دو طرف چک کنید، قبل از آبیاری خاک اطراف نهال را معمولا با ضربات پا محکم می کنند و بلافاصله آبیاری انجام می شود.

 

نحوه کاشت درخت, نحوه کاشت نهال

 

گودال را به تدریج ولی محکم پر کنید: خاک اطراف پایین توده‌ی ریشه را پر و محکم کنید. اگر توده‌ی ریشه را محکم بسته‌اید، بدقت هر نوع نخ و یا پلاستیک یا سیم را از آن جدا سازید تا ریشه براحتی و بدون هیچ مانعی رشد کند. باقی مانده فضای چاله را پر کنید، خاک را محکم بکوبید تا هوای اضافی خارج شود که ممکن است ریشه را خشک کنند. پس از آن با آبیاری درخت فضاهای حاوی هوای اضافی را از بین ببرید. در هنگام کاشت نهال درخت به پای درخت  هرگز کود ندهید.

7-در صورت لزوم درخت را دیرک کوبی کنید: مطالعات نشان می‌دهد که چنانچه درختان در هنگام کاشت دیرک کوبی نشوند ساقه‌های قوی‌تر و ریشه‌‌ی قوی‌تری خواهند داشت و درختان سریعتر تثبیت می‌شوند اما در مکان‌های بادخیز، دیرک کوبی هنگام کاشت درخت می‌کاریم ضروری است. دیرک‌کوبی از درخت در برابر چمن‌زن‌ها محافظت می‌کند. یک یا دو دیرک به همراه بندهای مقاوم و پهن در قسمت پایینی درخت آنرا صاف نگهداشته و میزان صدمه به آن را به حداقل می‌رساند، ولی همچنان اجازه‌ی حرکت را به آن می‌دهد. یکسال پس از کاشت می‌توانید دیرک‌های محافظ و گره‌های آن را باز کنید.

8-پای درخت را مالچ پاشی کنید: مالچ نوعی ماده‌ی آلی است که در پایین درخت پاشیده می‌شود تا رطوبت را حفظ کرده و از سرد و گرم شدن شدید خاک جلوگیری کند و جلوی رشد علف هرز را بگیرد. مالچ‌های رایج در بازار، خرده برگ، پیت ماس و غیره هستند. 5 تا 10 سانتی متر برای مالچ پاشی کافی است. مالچ پاشی بیش از 10 سانتی‌متر باعث کمبود اکسیژن و رطوبت کافی می‌شود. انباشته کردن مالچ در کنار ساقه‌ی درخت باعث پوسیدگی ساقه‌ی درخت می‌شود. یک قسمت 2.5 تا 5 سانتی متری اطراف پایین درخت را مالچ نپاشید تا رطوبت تنه‌ی درخت را بکاهد و از پوسیدگی آن جلوگیری کند.

از این پس آبیاری باید به موقع انجام شود تا وقتی که گیاه بتواند ریشه های جدید تولید بکند و از رطوبت خاک حداکثر استفاده را بکند. مقدار آبیاری به نوع درخت ربط زیادی دارد. مثلا نهال صنوبر یا بید به آبیاری زیاد جواب مثبت داده رشد بیشتری می کنند ولی برخی نهالها ممکن است به غرق آبی حساسیت نشان داده و بدتر خراب بشوند. لذا بهتر است آبیاری به اندازه باشد. در نهال جوان تازه کاشته شده می باید آب به اندازه کافی فراهم بشود و هر چند روز یکبار قبل از خشک شدن اطراف ریشه حتما آبیاری کنید.

 

نکات مهم در هنگام تهیه نهال

 

بسته بندی و انتقال نهال :

یکی از عوامل بسیار مهم در موفقیت درختکاری، بسته بندی و انتقال از مراکز تولید نهال یعنی نهالستان، به منطقه مورد کاشت می باشد. پس از انتخاب نهال سالم، باید ریشه نهالها را کاملاً در داخل پوششی از پلاستیک یا گونی یا چادر برزنتی قرار داد تا ریشه های نهال در اثر مجاورت با باد و آفتاب و هوای آزاد از بین نرود، سپس با وسایل نقلیه، نسبت به انتقال سریع نهال ها اقدام شود. باید توجه شود به اندازه میزان مصرف روزانه نهال از نهالستان تحویل گرفته شود.

 

دستورات فنی کاشت نهال

 

آماده کردن عرصه کاشت :

در صورت مسطح بودن زمین، با استفاده از ادوات کشاورزی، گاوآهن و غیره، شیاری به عمق حدود ۴۰ سانتیمتر و به فواصل لازم، بسته به شرایط منطقه ایجاد می گردد. سپس محل چاله ها در داخل و حاشیه شیارهای ایجادشده، مشخص می شود.

 

اول با استفاده از تراز دستی یا دوربین، خطوط تراز و همچنین محل غرس نهال، مشخص می گردد. سپس روی خطوط تعیین شده، شیاری به ابعاد حداقل ۴۰ × ۲۰ سانتیمتر، به منظور جمع آوری هرز آبهای سطحی بین دو خط تراز و جلوگیری از فرسایش خاک حفر و در داخل آن، چاله احداث می شود.

 

تراکم کاشت :

به طور کلی فواصل کاشت نهال از یکدیگر، بستگی به اهداف و شرایط محیطی دارد. فواصل کشت در شمال کشور کمتر، در جنوب و مناطق بیابانی بیشتر و در سایر مناطق متوسط می باشد. در ایجاد فضای سبز هم، فواصل کشت با توجه به نوع گونه و شرایط منطقه و اهداف تغییر می یابد.

در هر صورت بهتر است از نظرات و تجارب اهل فن و کارشناسان منابع طبیعی منطقه استفاده گردد.

 

گودبرداری :

شکل چاله غرس نهال درختکاری، معمولاً بصورت مکعب مستطیل، مکعب مربع بوده، به وسیله دست یا به وسیله مته گود برداری حفر می شود. موقع کندن، خاک رویی را (به عمق ۳۰-۲۰ سانتیمتری ) که به آن خاک زراعی گفته می شود جداگانه ریخته و خاک زیری را از آن جدا کرده ، با مقداری کود پوسیده دامی مخلوط کرده، سپس کف گوده را پس از پایان عملیات خاکبرداری شخم زده، نرم می نمائیم.

 

ابعاد چاله ها براساس سن، وضعیت ریشه و نوع گونه تعیین می گردد بطور کلی هر قدر ابعاد آن بزرگتر باشد، استقرارو رشد نهال بهتر خواهد بود.

 

زمان کاشت :

بهترین زمان کاشت نهال، معمولاً هنگام خواب نهال است در مناطق گرم و متعدله و نیمه سردسیر، بهترین زمان کاشت، پائیز پس از خواب رفتن نهال است ولی درمناطق سردسیر نهال کاری بهتر است پس از سپری شدن یخبندان انجام شود.

 

بهترین شرایط برای غرس نهال روزهای ابری وهوای آرام است.

در روزهای آفتابی وگرم و یا یخبندان و روزهایی که باد شدید است از کاشت نهال جداً خودداری شود .ختم زمان کاشت در پائیز طوری تنظیم و برنامه ریزی شود که ریشه نهال با محیط جدید قبل از فرارسیدن یخبندان انس پیدا نموده باشد لذا بایستی پایان زمان کاشت ۲ الی ۳ هفته قبل از بیداری ظاهری نهال باشد.

البته زمان کاشت نهالهای گلدانی، از قاعده فوق مستثنی است زیرا نقل وانتقال و کاشت آنها در تمام طول سال عملی است مع الوصف رعایت موارد ذیل ضروری است.

 

۱- درموقع انتقال نهال نبایستی درجه حرارت مبدا با مقصد اختلاف داشته باشد.

۲- رطوبت بافت خاک گلدان درحدی باشد که مانع از هم پاشیدگی خاک گلدان شود.

۳- موقع کاشت ، ظرف گلدان ( نایلون و سفال و…) با احتیاط جداگردد، از کاشت نهال با ظرف و گلدان بطور جدی خودداری شود.

 

آبیاری :

بعد از کاشت، بلافاصله بایستی آبیاری انجام و آبیاری های بعدی نیز با توجه به شرایط اقلیمی منطقه و زمان شروع فعالیت نهال تنظیم گردد.

روشهای مختلفی برای آبیاری وجود دارد، با توجه به شرایط کشور از نظر محدودیت آب قابل دسترس، بهترین روش آبیاری از نظر صرفه جویی در مصرف آب و هزینه (در بلند مدت ) و سهولت کار آبیاری، آبیاری قطره ای می باشد.

 

عملیات مراقبت و نگهداری :

برای بهبود شرایطی که مناسب بقاء و رشد بعدی نهالها باشد عملیات مراقبت (سله شکنی، وجین علف هرز، مرمت حصار و قیم، هرس شاخه ها واکارینهالهای خشکیده ) و در صورت لزوم آبیاری پس از کاشت نهال امری ضروری است

 

مطالب مرتبط:

1. اصلاح خاک شور و قلیایی با اسید سولفوریک
2.  EC (ایی سی) خاک چیست؟
3.  PHیاهمان اسیدیته خاک چیست؟
4. راه های غلبه بر شوری خاک و آب در کشاورزی
5. نکات مهم کاشت،هرس و نگهداری درخت و مبارزه با کرم خراط
6. انواع خاک ها
7. اطلاعات اولیه مورد نیاز کشاورزان و باغداران در مصرف کودها و کاشت و هرس
8. زمان و نحوه کوددهی در باغات
9. نکات مهم در تغذیه گیاهان
10. لزوم استفاده از گوگرد در افزایش بهره وری محصولات کشاورزی
11. آبیاری درختان باید بر چه اساسی باشد؟
12. مصارف کود مرغی در مزارع و باغات

 

 

تاثیر کود دامی در کشاورزی جدید

کود های حیوانی که امروزه بستر خاک های بسیاری را در مزارع، باغ ها و باغچه ها در بر گرفته اند معایب و فوایدی دارد که به انها شاره خواهیم کرد. کود های دامی با تاریخچه ای بسیار کهن در کشاورزی دنیا و ایرانیان نقش بسته و البته امروزه علاوه بر شکل سنتی خود به شیوه های نوین هم در دسترس عموم قرار گرفته است.

کود حیوانی یا ارگانیک

به مجموعه ای از مواد بستری، مدفوع و البته ادرار گاو، گوسفند، مرغ با هر حیوان دیگری کود حیوانی میگویند که این کود با جکع اوری فضولات از محل زندگی این حیوانات بدست می آید. نوع حیوان و خوراک حیوان به در صد مواد داخل آن و کیفیت فزیکی کود تاثیر دارد، البته عوامل دیگری نیز موثرند مانند: کیفیت مواد بستری، میزان پوسیدگی کود، تغذیه دام، میزان سدیم و مقدار بذر علفهای هرز، اسپور بیماریها، لارو و تخم حشرات، و شن و خاک. کیفیت کود با تغذیه ی دام تغییر میکند بنابر این اگر سبد تغذیه ی یک دام از عناصر ضعیف باشد کود حاصله نیز ضعیف و کم کیفیت خواهد بود.

در کود های مرغی میتوان درصد بالاتری نسبت به کود های گوسفندی و گاوی از فسفر و پتاسیم را یافت در عوض کود های گاوی نیز سرشار از ازت هستند.

 تغییرات بسیار اندک و جزِئی در میزان عنصر ها می تواند تغییرات  مثبت و منفی در آنها ایجاد کند. به عبارت دیگر، یک عنصر می تواند میزان جذب عنصر دیگر را تحت تاثیر خود قرار داده و آن را کم یا زیاد نماید.به عنوان مثال افزایش در میزان عنصر آهن باعث افزایش جذب میزان عنصر روی خواهد شد که به این عمل اثر سینرژیک گفته می شود و یا بالا رفتن میزان کلسیم باعت کاهش میزان جذب پتاسیم و بر عکس خواهد شد که به این عمل اثر متقابل یا آنتاگونیسمی گفته می شود..بنابراین مشاهده میگردد که کم و یا زیاد شدن عناصر غذایی در کود دامی نه تنها خود ایجاد اشکال نموده بلکه می تواند بر روی جذب دیگر عناصر غذایی نیز اثر گذار باشد.

معایب استفاده از کود های حیوانی به طور کلی به عوامل زیر خلاصه میشود

 

    الف) بذر علفهای هرز و بیماری های مختلف وارد زمین میشود.
    ب) تجزیه ی سریع مواد ازته در کود های دامی تازه سبب آزاد سازی آمونیاک و تجمع آن در مجاورت ریشه میگردد.
    ج) باعث بروز کمبود ازت در ابتدا میگردنند به این علت که موجودات ذره بینی برای تجزیه ی کود از ازت استفاده میکنند.
    د) قسمت های زیادی از ازت داخل کود های تازه قابل حل در آب می باشند. یا چناچه کنترلی در نگه داری ان نشود ازت به صورت گاز هدر خواهند رفت

کود های حیوانی تازه نیز میتوانند با آزاد سازی گاز آمونیاک (که از تجزیه سریع مواد ترکیبات آلی ازت دار کود های ساده شکل میگیرد) و تجمع این گاز در اطراف ریشه باعث مسمویت گیاه بشوند. در هند از این کود ها برای سوخت مصارف خانگی به دلیل اشتغال بالا ی ان استفاده میکنند.
دیگر مشکلات استفاده از این کود ها درصد زیاد املاح نمکدار در کو است که از طریق ایجاد پتانسیل اسمزی و با مسموعیت مستقیم گیاه مساله ساز باشد.

مشاهدات آزموده شده در جدوول نشان میدهد که کودهای دامی با شوری برابر با 15.80 که این مزاد در کود های مرغی می تواند به 46 واحد نیز برسد ، در بیشتر مناطق کشور ما دو عامل شوری و کم آبی ( کم آبی به دو معنی است یکی فقدان و یا کم بودن آب یکی دیگر در صد شوری زیاد خاک) معضلی بزرگ برای کشاورزان است ، حالا اضاقه کردن موادی با این در صد شوری خود به این معضل می افزاید.
 بر طبق تحقیقاتی که توسط دیو دیویس در فوریه سال 2010 انجام گردیده باکتری های بیماریزای بی شماری در کود های گاوی تشخیص داده شده که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:

    - Cryptosporidiosis
    - E.coli
    - Giardia
    - Listeriosis
    - Salmonella

تمامی این بیماری ها به انسان سرایت کرده و باعث بیماری میشود، در این تحقیق ثابت شده که با پخش کردن کود های گاوی در داخل خاک این باکتری ها در خاک بخش شده و در ضمن این پاتوژن ها با شست و شو ی آبی از بین نمیروند.
همچنین بر اساس تحقیقات انجام شده 25 درصد تخم علفهای هرز ار کود های حیوانی می آیند که پس از پراکنده شدن در خاک میتوانند به سرعت زیادی در سطح خاک تکثیر یابند. همچنین در تحقیقات بیشتر در آمریکا در هر پوند کود گاوی 40 عدد بذر علفهای هرز پیدا شده استبر این اساس در هر تن کود حیوانی مقدار 88300 بذر علف هرز وجود دارد که البته به این مقدار باید باکتری ها و ویروس ها و قارچها را نیز اضافه کرد. که مبارزات فیزیکی و شیمیایی برای از بین بردن این علف ها و بیماری ها البته بسیار گران قیمت و وقت کش و البته سخت است.

دپو کردن راهی است برای از بین بردن علف های هرز که البته به دو عامل بستگی دارد : اول مدت زمان دپو کردن کود و دیگری دمای رزون دپو که بعضی از علف های هرز در دمای بالای 55 درجه سانتیگراد و به مدت 30 روز نیاز دارند تا از بین بروند. به همین علت است که مراحل پوساندن کودهای حیوانی بسیار زمان بر است. البته این نگرانی برای کشاورزان وجود دارد که تخم علف های هرز جدید یافت شود که ناشی از تغییر محل تغذیه ی دام ها میباشد.
در آخر متذکر میشویم که استفاده از کود های حیوانی فوایدی دارد که البته ضررات آن بسیار بیشتر است، امروزه با دگرگونی علم شیمی و پیدایش عناصر جایگزینی در کود دهی و البته پیشرفت صنعت کشاورزی استفاده از کودهای حیوانی در دیگر کشور های جهان به حداقل رسیده. نکته ی دیگر در کود دهی گیاهان این است که کشاورزی ارگانیک به معنی عقب برگشتن پسرفت در علم کشاورزی نیست بلکه به این معنی است که کشاورزی ارگانیک باید مطابق با علم روز و استفاده از بهترین و با کیفیت ترین کود ها باشد و البته هزینه ی بیشتری نیز برای این سبک از کشاورزی نیز پیشبینی میشود.
 

مطالب مرتبط:

1. روش پوساندن کود حیوانی تازه مرغی و پرندگان:                                                      
2. روش پوساندن کود حیوانی گاوی و یا گوسفندی تازه                                                  
3. چرا باید کودهای حیوانی(گاوی،گوسفندی، مرغی) را بپوسانیم؟   
4. مصارف کود مرغی در مزارع و باغات

 

 

زنجره درخت انگور(مو)

زنجره مو (به ترکی:زنجی)

در برخی مناطق جنوبی به جیرجیرک دشتی هم معروف است.

چکیده:یکی از مهمترین آفات درختان مو می باشد که خسارت آن تا 50 درصد نیز می رسد و تقریبا در تمام مناطق زیرکشت مو وجود دارد. خسارت اصلی این آفت در مرحله پورگی آن است که حدود چهار سال به طول کشیده و در این مرحله پوره ها از ریشه درخت تغذیه می کنند. خسارت حشرات بالغ نیز از طریق تخمریزی روی شاخه ها و قطع آوندها می باشد. علائم خسارت شامل کاهش ارتفاع گیاه، کاهش اندازه و  زردی برگ ها و کاهش شدید اندازه خوشه ها و حبه ها است. بوته های شدیدا آلوده خشک می شوند و در شاخه هایی که تخمریزی آفت صورت گرفته، جریان شیره گیاهی دچار اختلال شده و رشد شاخه متوقف می گردد. ظهور حشرات بالغ از خردادماه آغاز شده و بسته به شرایط آب و هوایی هر منطقه تا مهرماه ادامه می یابد.
اقدامات زراعی: انتخاب زمین های سبک و استفاده از ارقام مقاوم، از بین بردن علف های هرز داخل تاکستان، قطع سرشاخه های آلوده و سوزاندن آن ها، یخ آب زمستانه برای از بین بردن پوره های آفت، تقویت درخت از طریق تغذیه مناسب، شخم خاک اطراف بوته ها

ما چند نکته راجع به این حشره :

زنجره از آفات مهم باغات انگور  می باشد. تقریبا در تمام مناطق مو کاری کشور وجود داشته و علاوه برانگور درختان دیگری مانند  گردو ، سیب ، آلبالو ، پسته ، انار ، گلابی و درختان زبان گنجشک ، نارون و تبریزی را نیز مورد حمله قرار داده و به آنها خسارت جدی وارد می کند   .

این آفت دارای سه مرحله ی زیستی شامل حشره کامل ، پوره و تخم می باشد.

حشره ی کامل: به رنگ سبز روشن با چشم های سیاه و قهوه ای بطول 20 تا 28 میلی متر و  با بالهای توری و شفاف می باشد . یاداوری می کند که تنها حشرات نر تولید صدا میکند .

نحوه خسارت :

خسارات زنجره

بوته های آلوده به زنجره معمولا به تدریج  ضعیف و کم رشد  شده  و تعداد میوه های حاصله نیز کمتر از حد معمول و ریزتر  بوده ( البته ممکن است ریزی و کم بودن میوه دلایل بیماری و کمبود های آبی و مواد مغذی و … در کل شرایط دیگری داشته باشد که بازدید میدانی کارشناس گیاه پزشکی بهترین توصیه به شما است )

همچنین از علایم خسارت این افت این است که بوته در اول بهار دیرتر از بوته های سالم سبز می شوند. خسارت عمده مربوط به تغذیه پوره ها ازشیره ی بناتی ریشه ی مو ( اصطلاح بومی به آن آب مو می گویند ) می باشد.

این آفت خاک های رسی را بر خاک های شنی  ترجیح میدهد و تراکم جمعیتی  آنها در خاکهای رسی  بیشتر می باشد .

حشره بچه (پوره ) برای خود در زمین  دالانهایی درست می کند ومی تواند تا شعاع حدود  یک متری از بوته و درخت انگور نیز  فعالیت نماید

پس اهم مطالب مورد بحث  را در مورد درخت انگور ادامه می دهیم نه درختان دیگر  :

دوستانی که حتی یک درخت انگور هم در حیاط خانه و یا باغ  خود دارند در جریان باشند که از ده تیر به بعد تا حدود بیست و یا سی مرداد (بسته به منطقه آب و هوائی ) دوره از خاک بیرون آمدن شفیره های بالغ زنجره و در فاصله زمانی کوتاهی بعد از آن تخم ریزی این حشره بر روی ساقه های جوان است.

این ترکهای تخمریزی شده به راحتی قابل مشاهده هستند و حذف و نابودی آنها به سهولت امکانپذیر است.

اگر تخمها پوره شده و داخل خاک شوند تا چهار سال در ریشه انگورها انگل خواهید داشت!

شناسایی و حذف شاخهای حاوی تخم بسیار ضروری است.

در  منطقه ما زمان خروج شفیره های بالغ اواخر خرداد و اوایل تیر می باشد و معمولا اواخر تیرماه زمان جفت گیری و تخم گذاری آنها است ، لذا حشره کنترل این آفت  طی تیر ماه مرداد ماه و اوایل شهریور باید به دقت دنبال شود .

کنترل و دفع حشرات بالغ با سموم بدبو، سمپاشی حاشیه و فواصل درختان باغ با سمومی مثل پرمترین که دفع کننده هستند.( لازم است که با گیاه پزشک و مسئول واحد حفظ نباتات شهرستان مشاوره شود و از سمپاشی سرخود جدا پرهیز گردد .

همچنین بازدیدهای مکرر از باغ و سرشاخه های بوته های انگور تا درصورت مشاهده قسمتهای تخم گذاری شده هرس و سوزاندن این سرشاخه ها انجام گردد .

سمپاشی سطح خاک به دلیل اینکه لاروهای جوان هنوز در قسمت سطحی خاک هستند و نتوانسته اند به عمق زیاد نفوذ کنند اثربخشی بهتری دارد ترجیحا با سموم تدخینی باید صورت پذیرد .

برای مبارزه با انواع زنجره ها پیشنهاد میکنم که :

چون این آفت در خاک زندگی می کند تنها با اتکا به یک روش مبارزه نمی توان با آن مبارزه نمود وباید ازچندین روش وبمدت3-4سال و بصورت عمومی در همه ی باغات آلوده ی شهرستان صورت می گیرد.

میزان خسارت این آفت بطور متوسط تا50 درصد بوده ولی درحالت طغیانی و تراکم بالا می تواند تا90درصد خسارت به باغات انگور وارد نماید .

زنجره های بالغ به سمت هر نقطه ای که سبز باشد پرواز کرده و شروع به اواز خوانی میکنند. جفتگیری کرده و در روی ساقه های جوان و آبدار تخمریزی میکنند.

فرقی نمیکند باغ شما در دشت باشد یا روی کوه و یا عمق دره …. آنها همیشه پیداش میکنند!

اهم روشهای کنترل و مدیریت تلفیقی آفت زنجره   :

الف :روشهای مدیریت آفت می تواند روی مراحل و موارد زیر متمرکز شود:

1- حذف یا کاهش معنی دار حشرات کامل
2- جلوگیری از جفت گیری و یا تخم ریزی حشرات بالغ
3- جلوگیری از ورود پوره های جوان به داخل خاک و روی ریشه ها
4- حذف و یا کاهش جمعیت پوره های روی ریشه ها
5- جلوگیری از خروج پوره های سن آخر و جلوگیری از تبدیل آنها به حشره بالغ

ب:روشهای غیر شیمیایی موثر :

1- هرس سرشاخه‌های آلوده به تخمریزی زنجره‌ها و سوزانیدن آنها
2- استفاده از ارقام مقاوم
3- نحوه تربیت و هرس
4- آبیاری مرتب وکافی ( البته این روش  برای مناطق دیم  منطقه کارآئی آنچنانی ندارد )
5- مدیریت و از بین بردن علف های هرز
6- بیل زدن زمین و شخم زمین به موقع
7 – تقویت درختان ( با استفاده از کودهای میکرو و ماکرو به صورت چالکود و محلولپاشی و برای ترمیم ریشه های صدمه دیده و تقویت رشد درخت ).

ج: روشهای شیمیایی :

با کارشناس حفظ نباتات بخش و یا شهرستان محل سکونت خود مشاوره نمائید .

در صورت عدم دسترسی می توانید با رعایت موازین سمپاشی :

1- استفاده از سم دیازینون به مقدار 15 لیتر در هکتار به همراه آبیاری دراواخر فروردین یا اوایل اردیبهشت .
2- استفاده از سم کونفیدور به مقدار 15 لیتر در هکتار به همراه آبیاری دراواخر فروردین یا اوایل اردیبهشت .

3- سمپاشی عقیم کننده ها بعد از بیرون آمدن حشره کامل .

3- سمپاشی سم کونفیدور به مقدار نیم یایک در هزار و یا دیازینون 2 در هزار در زمان بیرون آمدن زنجره از خاک
4 – محلولپاشی پودر سپیدان(کائولین) به مقدار 50 کیلو گرم به همراه 1 لیتر صابون محلولپاشی در زمان بیرون آمدن زنجره ها برای جلوگیری از تخم گذاری .

 

منبع ماخذ:سایت پایگاه تحلیلی سلام پاوه