نام انگلیسی : Oxadiazon
فرمول شیمیایی : C15H18Cl2N2O3
علف‌کش تماسی، انتخابی، از گروه کلرواستانیلید
اگزادیازون علف کش تماسی و انتخابی از گروه اگزادیازول ها است که جهت کنترل سوروف و دیگر علف های هرز برنج نشایی پیش از کاشت و یا پس از نشاکاری مصرف می شود. اگزادیازون از طریق ریشه و برگ های گیاه جوان جذب و با جلوگیری از فتوسنتز سبب نابودی آن می شود.
اگزادیازون یکی از موثرترین و با دوام‌ترین علف‌کش‌های برنج است که کمتر از بقیه علف‌کش‌های برنج با آب شسته می شود. لذا مصرف آن در مزارعی که آب آن قابل بستن نیست کارایی بهتری نسبت به سایر علف‌کش‌ها دارد.
فرمولاسیون:
۱٫ رونستار Ronstar %25 EC
۲٫ رونستار Ronstar w/v%12 SL
۳٫ رونستار Ronstar %2 G
ویژگی‌های خاص:
نحوه اثر: بازدارنده عمل فتوسنتز، بازدارنده آنزیم پروتوپورفیرینوژن اکسیداز
نحوه جذب و انتقال درگیاه: اگزادیازون توسط ریشه و برگ‌های گیاه قابل جذب بوده و با حرکت در آوندها به بخش‌های دیگر گیاه انتقال می‌یابد. در هر حال انتقال در گیاه بسیار محدود است.
علائم تأثیر در گیاه: کلروز، نکروزه و در نهایت خشک شدن اندام‌های گیاه و در نهایت مرگ گیاه
ماندگاری درخاک(نیمه عمر علف‌کش): ۳ تا ۶ ماه
موارد مصرف در ایران:
علف‌های هرز در مزارع برنج ۵/۳ تا ۴ لیتر در هکتار
موارد مصرف در سایر کشورها:
علف‌های هرز پهن‌برگ و باریک برگ در مزارع برنج، آفتابگردان، پیاز، سویا، پنبه، تورف، تاکستانها، درختچه‌های زینتی، درختان میوه و مناطق رزکاری
راهنمای مصرف:
•برای کنترل علف‌های هرز در مزارع برنج به میزان ۵/۳ تا۴ لیتر در هکتار، پس از عمل نشاء و قبل از دوبرگی سوروف
•اگزادیازون بر روی گیاهچه‌های در حال خروج از خاک اثر میکند.
•جهت اختلاط آن با خاک بهتر است از آب باران یا آب آبیاری استفاده شود. مخلوط کردن مکانیکی موجب کاهش تأثیر آن میشود.
•در صورت مسمومیت باید از مواد تهوع آور استفاده شود.
احتیاط‌های لازم:
بقایای اگزادیازون می‌تواند از یک فصل تا فصل بعدی در خاک باقی بماند. از این جهت باید در انتخاب گیاه زراعی بعدی دقت کرد.
ملاحظات زیست محیطی:
میزان سمیت( LD50،LC50،EC50):5000 > میلی‌گرم بر کیلوگرم برای پستانداران، ۱۰۰۰ تا ۶۰۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم برای پرندگان و ۲/۱ تا ۴/۱۵ میلی‌گرم بر لیتر برای ماهی‌ها.